Tamara Titkowa


Z zamyślonych filizanek cieknie deszczowe oko



Widziałam  jak świt
budzi się

w obecności patrzącej nocy
a jej oczy  deszczały
tak spokojnie.


Kiedy stopy zapadały się
światła dekorowały senność pokoju
w kształty nocnych poruszeń
w kształt znanych nam poruszeń
 
wiem, że przyjdzie chwila
kiedy wszystko
wyleje się
wypadnie z Twoich rąk,
jak filiżanka z zamyślenia
a otwarte okno dnia
odbije się błękitem
w Twoim przebudzonym oku
na skrawku znanej mi 
twarzy

zobaczę nas wypoczętych
gotowych
i nieżałujących
 
tak rozpocznie się nasz wspólny dzień.



https://truml.com


print