elunia


Z cyklu „moja ławka w ogrodzie”


 
 
 
Nieśmiało stawiam kroki
po delikatnej jeszcze trawie
 
stokrotki uśmiechają się
wystawiając główki
jakby chciały dosięgnąć słońca
 
zapach fiołków przyciąga
czasem wiatr zatańczy
na wiotkich gałązkach wierzby
zaśpiewa budząc wiosnę
 
miło usiąść na ławce w ogrodzie
razem z kotem
który wygrzewa swoje futerko
dla kilku chwil
zatrzymać swoje myśli
 



https://truml.com


print