Margot
prawda i kłamstwo
zanim jeszcze cokolwiek powstało
już patrzyło zza firanek
mgła pozwalała na chybiony strzał
a wiatr ten wiatr przekorny
plątał słowa unosił rzucał
szmaciane kukły na polach
tylko wróbli wyrzutem sumienia
plewy plewy plewy
rozsiane zboża nie doczekały chleba
za to w słońcu obiecywały
zapach pszeniczny bochnem
i solą ziemi
dla wędrowca dwoje oczu
wskazówką okna
gdzie groty lśnią blaskiem księżyca
zanim jeszcze cokolwiek powstało
nienazwane odeszło w krótkich spodenkach
https://truml.com