Ewa Żurowska


By nie żyć


Drażni mnie świat,

w którym istnieję.

Uchylam ,,Puszkę Pandory,,

czuję nienawiść,

odzianą w niewinność.

Zakrywam oczy,

cicho szlocham,

by nie zbudzić,

swojego cienia.

Przytulam głowę,

do twardej ziemie,

modląc się,

by mnie uśpiła,

w zapomnienie odejść.

Otwarte oczy,

znowu kłamią,

wciąż jestem żywa.



https://truml.com


print