fargo17


"..."


(7.12.2010r.) 

Zrzuć na me barki to brzemienie 
Daj mi swój smutek i cierpienie 
Oddaj mi zdrój Twych łez do wylania 
Uwolnij swoją duszę od wiecznego łkania 

Wolę cierpieć po stokroć 
Byleby świat nie cierpiał 
Wolę tysiąc razy umierać 
Byleby świat nie zginął 
Wolę wylać morze łez 
Byleby niebo przestało płakać 

Jeśli w cierpienie swą duszę przyoblekasz 
Jeśli na zbawienne zapomnienie czekasz 
Daj mi swoją dłoń, a smutek ze sobą zabiorę 
Do krainy umarłych tę wieczną ludzką zmorę



https://truml.com


print