Ada
W drodze
A w wierszu dusza pachnie
Czaruje zmysłów jaźnie
Zapuka i zasłucha się
Na dnie serca
Czy to rym, czy rytm wiersza?
Może to ego autora?
Może radość z przed wczoraj?
Fiołkowa linia czasu
A w dłoniach bukiet smaków
Zachęty i powagi
Wśród liter wyszeptane
Nadzieje słów nazwane
Złociste chwile prawdy
I cisza na bezdrożach
I pióra czułość hoża
Dla siebie wespół ze sobą
Trwa taniec myśli chętnych
Misterium żądz ponętnych
Śpi spokój obolały...
Ada - II’2010
https://truml.com