Roberto Szymański
Jestem
Stoję w deszczu,
szepczę: otwórz!
Myślę: nie stchórz.
Po kolana w umyśle...
Klocki czerwone trzymam,
sam je chwytam głodny...
W czerwonej tęczy, nie ma tu poręczy.
I nikt mi nie zaręczy,
czy nie składam się z martwo - kolorowych węży
W tęczy jestem,
podróż, podróż - błagam.
Końca nie czuje - umysł mi opowieści snuje
Program odpalony!
Już świecą wiatru istnień neony...
Nie jestem zdziwiony,
to moje eony.
Kroczę, lecę: do koloru Boga,
na cóż tu ta swojska trwoga...
Jestem.
https://truml.com