Natali


bez kotwicy


dryfuję
czterdzieści dni i nocy
skleconą na prędce
łajbą pozorów
rysuję kilem
po suchym dnie
i kroję
na dwoje
moje i twoje
nie nasze

przypływ niech zniszczy
nie chcę juz arki

titanic z toastem
do dna



https://truml.com


print