Towarzysz ze strefy Ciszy


Pięć przykazań dość dzielnych- wojna z żywiołami o ciężką wodę


Bez spowiedzi nie przejdziesz
Krok dalej
A każdy krok
Który macałeś
Wymyj
Z pamięci
Spłukując z duszy plamy
Czystą

Bez komunii jesteś tylko odpryskiem
Zwalanych z nisz katedralnych
Rzeźb artystów wielkich anonimowych
Gdy łbami o ziemię z wysoka
O bruk
Niech zstąpi duch twój
Wraz z ich czerepami
Na gruzu hałdę
Gdzie słońce wypali a deszcze wystudzą

Bez dnia świętego święcenia
Kierat domysłów
Pętla
Spirala nienawiści
Tętęt w żyłach krwi nieczystej
Żył żył póki żył
Nie naznaczył poziomem przesytu
Brak życia matters

Bez cudzołożenia
Bez grzechu poczęty chociaż
Z wszechgrzechem urodzony
Dwie trójki z trzech
Dwa trójkąty zboczeń
W gwiazdę skrzyżowane
Wodom pogańskim poświęcony
Rozdrapany przez powietrze i ziemię
I tylko ognia orgii brak
Bez cudzołożenia
Na nieswoje - wiec: ognia! Ognia! Ognia!
Zanim postawimy na nim krzyżyk

Nie będziesz miał
Waluty cudzej przed euro
A z zazdrości czerwonej
Sierpem i młotem wykute
"zgub honor w obczyźnie"
Na najwyższym z kopców
Kości i uszek z barszczu czerwonych
Na stos
Bez zrozumienia głębi rowów
Fallicznie ironicznie i roniąc
Z hard-serc ciężkich pozdrowienie
"huj ci w dupę jak nie skoczysz"
W ogień
A tu woda woda
Wszedzie woda do bezrozumnego
Zrozumienia do przesytu
Brudnych od oskarżeń rąk
Z listu do covidian odczytane
"dał wam przykład Bonaparte"
Z bękartem
Bon - w zaparte
Na zatracenie w bagnie
Gdzie wody w ziemi za dużo
Walka wieczna trwa
O wodę czystą wódę
Z bagnem walka - ze złą ziemią
O powrót do chrztów pogańskich
Z mułem na rękach
A przecież pokazał wam jak wracać
Osobiście był we własnej osobie
Namiestnik
Z Pontu Piłat



https://truml.com


print