Yaro


nie przeżywaj


otoczeni żywiołami zasypiamy spokojnie 
opętani życiem w świecie nierealnym 
 
rajem dla innych dla drugich piekłem 
 
wnurzam się w dźwięki 
wysłuchany w słowa 
rozpuszczam się w strumieniu
by kamieniem się stać 
być wszystkim bez znaczenia 
 
opada poranna mgła tonę w niej znikam 
 
spalam się na popiół szary jak twarz bez imienia 
porywa wiatr myśli rozsypuje liście nasiona 
 
zakwitam wiosną na polach
w ogrodach kwitną wiśnie 
 
sny budują spokojny dom 
na tyłach wrogów nie mam 
 
każdy dzień spędzam otoczony 
samotnym dąsem 
 
zatańczyć z tobą 
pójść w balet na kilka dni 
zapomnieć drogę do domu 
odnaleźć miejsce na ziemi 
by sobą być
bez zamazanych niejasnych obrazów



https://truml.com


print