bosonoga - Gabriela Bartnicka


oćma


chciałam
powiedzieć jak zwykle
czekam na wiosnę z tobą
będziemy się dziwić
że trawa jeszcze zmęczona
i delikatnie
rozdmuchamy tulipany
a ty
niezmiennie rozśmiejesz każdy dzień
później wyjmiesz farby
najchętniej
gdy biało-różowy puch
wyjrzy zza parkanu sąsiada
 
lecz
gdzieś z tyłu dociera
tłumiona prawda
 
już nie wypatrzymy
pierwszych hiacyntów
razem



https://truml.com


print