Paweł Szkołut


Drzewo ścięte wiosną


                      
                                                                          Pamięci Tomka K.
                                                                       
                                                              Cenna jest w oczach Pana,

                                                                śmierć tych, co Go miłują.
                                                                                  Ps 116,15 

Odszedłeś stąd nagle
przedwcześnie
jak drzewo ścięte wiosną
 
cienka jak liść jest granica
pomiędzy tym a tamtym światem,
oddziela je 
kilka myśli,
jeden krok,
niewielki gest,
chwila oddechu,
uderzenie serca,
mrugnięcie oczu
 
lecz nie ścina się drzew 
pełnych żywotnych soków
wiosną w rozkwicie
tak aby mogły doczekać 
gorąca lata, spełnienia jesieni
i chłodu zimy
– chociaż nie wszystkim jest to przeznaczone
 
nieznany los tnie jednak drzewa 
by upadając zachowały swoją młodość
i zostały złożone na ołtarzu wiosny,
gdyż jak mówili starożytni
– ci których ukochali bogowie
umierają młodo
 
lecz dlaczego ty
dlaczego drzewo twego życia?
 
zbyt mało wiemy,
dlatego tak bardzo wierzymy
i spodziewamy się czegoś więcej
niż lata trudów na tej niebiesko-zielonej
planecie krążącej gdzieś na obrzeżach 
naszej galaktyki
 
wiemy tak dużo 
i tak nie wiele,
a odpowiedzi na nasze pytania
zna tylko Niebo
 
dzisiaj w ukwieconej świątyni smutku
przenika nas pragnienie 
spotkania ciebie znowu
w przyszłym lepszym świecie
 
teraz płonie w nas nadzieja, 
że drzewo ścięte tej wiosny
zakwitnie ponownie tam
gdzie wieczne lato
       
                                                                    VI 2018



https://truml.com


print