Florian Konrad


Listek którego nie rozumiem


oby cię zraziło. od plotek i głoszenia wersetów
po brukowanych gospodach, olejnych piekłach
są tu mądrzejsi. choćby -ja. ślepy karczmarz
nalewa buzujące do szklanek. mogę mówić głośno
-nie ma oczu, znaczy że jest też głuchy
(naczynia połączone)
 
foliowa reklamówka pękła mi pod żebrem
nie- stój! nie szczuj. deszczom. też szczur
-rymy sypią się z rękawa jak groch
 
usiłowałem wygrać szczere słowo. w totolotka
 zdzierałem srebro ze zdrapek. po co mi wyraz? 
by wrazić w świeżo kupione córki
kilka pożyczonych kuzynek
i jedną, nierozerwalną żonę
 
tyle literek na każdym drzewie
a my ciągle obcojęzyczni
 
niech wreszcie nastąpi odsklepianie
 spod nieskończonych warstw farby
nieśmiało wyłoni się 
cierpki nieco grafopoemat o zmysłach
i korze
 
czytany wspak będzie bajką od której
głowy odszraniają się z przesądów
znienawidzonym i ukochanym palindromem
 
 choć w sumie kłamstwo to śmieszny kubraczek
ubierz człowieka- wyjdzie bałwan



https://truml.com


print