Blackchange


Samotność.


zwiędłe kwiaty w wazonie
głuche telefony
ciche nawoływanie
z ciemnego pokoju

pusty talerz
wolne krzesło
wyrwane kartki z dziennika
poety

blade ściany
otulone szarością
kolorem zwanym - pustką
jej prawdziwe imię
samotność


Blackchange. 



https://truml.com


print