Laura Calvados


Inna kartografia


Po raz pierwszy od siedmiu lat nie czekam. W zaciśniętych ustach nie ma imienia; zupełnie nic. Ty znowu mieszkasz w innych krajach, a teraz ja nie znam twojego języka, ani reszty ciała.
 
Coraz tylko potykam się o kości zakopane pod wspólną podłogą. Mapy bardzo niedokładne, pokazują najdłuższą możliwą drogę.

Z legendy widać, że i tak nie trafię.



https://truml.com


print