LUCJA


świetliki


szarość Twego pokoju
rozświetliłam
promieniami nadziei

mój choć przytulny
z grobowcem się kojarzy
jestem tylko ja i on

w samotności zdarzeń

coś było, mineło
nie wróci już więcej
iskierka nadziei zgasła

pozostało obojętne serce



https://truml.com


print