Istar


koniec końców


śnią się - nieustannie
płaczą żalem czarniejszym od nocy
w którą przebrały się ich matki

choruję od piersi
nie mogę was zatrzymać
nabrać miłości jak wody
płynąć od brzegu do brzegu
- nie jestem rybą

jestem kobietą z łuską w oku



https://truml.com


print