Sandra Bożek
Teologicznie, bez namysłu
Biada temu,
kto żyć się boi.
Biada i mi
- bezlitosnym kręgiem niebios
przeistaczam się w samo dno -
Prosiłam Boga o wytchnienie losu swego,
bo On odszedł ode mnie
niczym piórko na wietrze...
(Nie lękaj się, Bóg sam wystarczy!
... Zostań tu i ze mną się módl
- razem czuwajmy)*
Czuwam własnym sercem
w sztuce życia
- teologii praktycznej -
* pieśń religijna.
https://truml.com