Istar


ślepy los


mężczyzna przy barze szuka imienia

piłam samotność przy każdym stoliku
z każdym kto pomylił się i przysiadł
 
patrzy na mnie i dalej
zawsze znajdzie się szczelina
którą uciekną dobre myśli
 
zapewne gdzieś tam jest niebo 
tylko my staramy się zachować odległość
 
nierealni jak świat za szybą
niewidzialny przez otwarte oczy



https://truml.com


print