Belamonte


W węźle


co chwilę spryskiwanie się wodą lub jej unikanie
raj utracony w bieli, spokój, pustka
oczyszczanie z bieli
zapadnia
podpieranie ścian

życie to głód życia
muszla wypełniona oceanem

zrywam w kółko obręcze
co na skroniach zakłada wiatr

przez most dążę
i w jaskini siedzę

wyciągnięte ręce modlitwy
to przedłużenie wycia wilka i konwulsji plazmy

okręgami studni przygnieciony wzrok
pijawki myśli na ciele
sprawdzanie stanu bielizny, pościeli
to pewnie nerwy się poplątały i zgubiły wątek
cięciwy gotowe wystrzelić w noc

w węźle duszy
nocy i płomienia, wrzasku i cienia, rzeki i lata, matki i kata
wina i przeciągu, gniewu i pociągu
kości i wiatru
w uścisku, w przeplocie, w locie
w przejściu

wasze ścieżki i moje skrzyżowały się
pośrodku tej figury tkwię ja

nad pustym brzuchem gitary
wyrzucającym dźwięk przy szarpaniu owych strun

aż pudło rezonansowe gitary serca przemówi -
życie jest przedłużonym umieraniem



https://truml.com


print