19 november 2013
19 november 2013, tuesday ( ot tak )
I co z tego, że dziś już wiem? Nieprzespane noce, nieprzeżyte dni - ja zatrzymany gdzieś pomiędzy, by dostrzec coś czego nie ma, a co leży u podstaw każdego z uczuć, gestów i najcichszych uśmiechów. Wszystkie z tych pocałunków niegdyś niczym ciernie raniące duszę wykończoną już i tak samą świadomością siebie, doświadczane teraz stają się ucieleśnieniem każdego z wcześniejszych smutków. Zasypiam więc po to by obudzić się kolejnego dnia - to proste niby, lecz ogromnie szcześliwe w zrozumieniu. Potem znów zadaję pytania. Dlaczego? By dowiedzieć się, że odpowiedzi są niczym w porównaniu do ich poszukiwania, do ciekawości świata, która przecież jest miłością w jednej ze swych nieskończonych postaci. I znów zasypiam i znów się budzę, choć za każdym razem inny to jednak nadal ja.
28 march 2024
2703wiesiek
28 march 2024
It Is Getting DarkSatish Verma
27 march 2024
NarcyzJaga
27 march 2024
2703wiesiek
27 march 2024
To były piękne dniabsynt
27 march 2024
Drobiazgi.Eva T.
27 march 2024
Wearing The Crown Of ThornsSatish Verma
26 march 2024
Margo5absynt
26 march 2024
2603wiesiek
26 march 2024
Good ByeSatish Verma