Latest items:

older other graphics newer

3 may 2013

Jesteś częścią mnie...  


Jesteś częścią mnie...


number of comments: 32 | rating: 21 |  more 

deRuda,  

ja w czarodziejskim ogrodzie

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

zapraszam do ogrodu mojej wyobraźni;-)

report |

Florian Konrad,  

a wg mnie to raczej ławeczka na cmentarzu... duchy Romea i Julii się na niej kochają :)

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

ale ty masz wyobrażnie;-)

report |

Florian Konrad,  

Wyobraźnię gotycko- suicydialno- mroczną :)))

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

i pewnie dlatego nie masz problemu z odbiorem moich prac;-)

report |

Florian Konrad,  

w ogóle lubię sztukę :)

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

http://www.youtube.com/watch?v=CJnX8C7vJ1g

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

nie rozumiem, proszen jaśniej;-)

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

teraz rozumiem;-)dziękuje

report |

alt art,  

może dlatego mam wrażenie, że tu już byłem..

report |

Jaro,  

z zaświatów:)

report |

zuzanna809,  

... jest w Twoich pracach duch przeszłości. Wychodzi z mgły i patrzy ...:)

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

zastanawiające...ale masz racje...

report |

May,  

jesteś mnie częścią

report |

issa,  

Dziś Nocne Drogi zaprowadziły mnie tu.

report |

issa,  

I, rzecz jasna, jako i zwykle, możemy wejść do środka grafiki razem lub możesz zostać i poczekać na mnie, Nocna :-)

report |

issa,  

Dawno, dawno temu, a może wczoraj lub jutro, Najstarsze Rzeczy nie pamiętają, stała sobie ławka, a na niej siedział i wcale go nie było widać. Za plecami ławki rosły i było je widać, ale ten, kto potrafił przejaśnić, czym są, właśnie wtedy przestał mówić.

report |

issa,  

Dlatego ławka opowiadała się sama tym, jak była, i tak samo robiły to stworzenia rozświetlające się z tyłu, za nią, chociaż były... niegadatliwe, "zamknięte. Wszystkie muszą być zamknięte... Otwarte są przerażające" – podpowiedział Nocny Gość, który wtedy siedział za krawędzią, za granicą grafiki, tuż przy końcu świata Rzeczy.

report |

issa,  

Dlatego dawno, dawno temu, było, czy nie było, ale tak się zdarzyło, że w ciemności utkała się ściana z pnączy i liści, a w niej zamieszkały zwierzęta światła i chciały się nakarmić ławką. – Jesteś częścią nas – tłumaczyły jej Prześwity. – Pochłaniacie mnie – mówiła Ławka językami z desek, mową porąbanych i pociętych drzew: zapachem i zgładzoną szorstkością.

report |

issa,  

– Och, czego tu się bać – wyświetlały jej prosto w deski zwierzęta – kiedy cię zjemy, będziesz wreszcie jasna. – Nie wiem, czego się boję – odpowiadała Prześwitom pożerana ławka. I gęstniała pod nią ciemność, a z liści wychodziły zwierzęta z łez; one chciały być razem z sobą, więc stwardniały, pozieleniały, poszarzały, wrosły w ziemię i dlatego nie mogły wyschnąć, więc zostały im błyski.

report |

issa,  

Najmłodsza z Rzeczy, która była rysunkiem w skale za siedmioma morzami i siedmioma górami, wyżłobiła, że na ławce wcale nie siedział i nie było go widać.

report |

issa,  

Z zawiłych, nie dla Każdego zrozumiałych, słów na skale układał się inny labirynt: ławka czekała, aż przyjdą ludzie. Legenda liniowała, że gdy chociaż jeden z ludzi, którzy przyjdą, żeby na niej usnąć na siedząco lub na leżąco, odważy się wstać we śnie i pozwoli się zjeść zwierzętom światła, to Prześwity przedrą się na wskroś, w dziury w murze z roślin, w przejścia w gąszczu, i będą tak otwarte, jakby mówiły do przechodzących: jesteś częścią mnie.

report |

issa,  

I wtedy na ławce zaczną widzieć się kochankowie i pleść sobie te wszystkie słodkie trzy po trzy, jakie są najpiękniejszą muzyką póty, póki zostają między dwojgiem. I będą na niej odpoczywać starzy ludzie, i właśnie na tej ławce poczują, że ich życie nie było takie złe. I będą na jej deskach majtać nogami dzieci, tak długo, aż ktoś z bliskich weźmie je za rękę.

report |

issa,  

Ławka czekała, a rysunki na skale, tak samo jak rysunki drewna, i jak linie zwierząt i kontury roślin ze światła i ciemności, mówiły właśnie: gdy jesteś częścią mnie, to jak trochę koniec, trochę nie.

report |

issa,  

A że dziś nocą ktoś inny w innej grafice przypomniał mi starą piosenkę, to ją tutaj zostawię: tak naprawdę może być nie tylko piosenką miłości do kogoś; naturalnie zdarza się, że warto ją zaśpiewać samemu sobie http://www.youtube.com/watch?v=OT-wW06LCqY

report |

issa,  

pozdrowienie agnieszańskie, Nocna :-) /i snickłam na razie/

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

ujelas to dokladnie tak jak ja mialam to na mysli tz. tytul i grafike;-) pozdrawiam

report |

issa,  

wiesz, może zwyczajnie im dłużej jestem na nocnych drogach, tym prawdopodobniejsze, że zacznę być uważniejsza tam, gdzie jeszcze jakiś czas temu, mniej oswojona z nocnymi przestrzeniami, bywałabym jak ślepa, głucha i bez czucia

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

nie kazda grafika chyba ma tytul wiec bedzie latwiej, ale mysle ze ty wiesz co ja mialam na mysli tworzac

report |

issa,  

aha, niektóre są bez tytułu, rzeczywiście; przyjmuję naturalnie, bez oczekiwań, że tak właśnie, a nie inaczej, miało być; gdy grafika bez nazwy, tytuł jest w niej, i ma prawo tak być, w ukryciu :-)

report |

"Nocna" Nocny Gość,  

zgadzam sie z toba w zupelnosci;-)

report |


other graphics: Moja bajka..., tonę..., " Kiedy idziesz ulicą drzewa drapią cię po skroniach, pająki uliczne wychodzą z rynsztoka...Słowa pajęczyną oplatają twoje usta..." Renata Przemyk, "listopad niemal koniec świata....", "Przesiadujemy w brzuchu lasu i słuchamy wiatru", "Składam się z wyobraźni i nicości. To znaczy, że nawet kiedy zniknie wyobraźnia, coś jeszcze za mnie zostanie...", "Ja to sobie tańcze...", "Nie bezpieczna... bo bez objawowa... rozumiem was...ale czuje bardziej...", wszystko co widzisz....obietnicą ciszy jest..., " Złe mi-się śni...", " Od tamtej pory...powoli...zbliżam się do wyjscia..." Świtlicki, "Mimo wszystko... jestem...", ciiiiii......., "Nie obudziłam tych co w życiu topili sie po uszy...." K. Grabowski, " Jak ja tu stoje to ja sie starzeje...jak ja tu stoje to ja tu umieram...deszcz..." Świetlicki, Chce mi się spać....chce mi się spać..., Na granicy światów..., "Dzieje się ze mną coś bardzo dziwnego...Śnią mi się wilki, śni mi się śnieg... Śni mi się tajga, przez tajgę biegnę i bardzo męczy mnie już ten bieg..." Maria Peszek, ..., ..., "W smutek opakowana, siedze w ciszy po kolana..." Maria Peszek, " Na pustyni jest się trochę samotnym. - Równie samotnym jest się wśród ludzi..." Antoine de Saint-Exupéry – Mały Książę, "Ale fajnie...już nie jestem małym szarym pytajnikiem..."Maria Peszek, ajckartsba, wiedźma, łódź wariatów, Woven in ivy, moze odebraliśmy sobie samobójstwo..., zgasiłam oczy, gawęda o skrzypku i diable, zakneblowana lękiem, Hydropiekłowstąpienie, prąd stały, ..., MB, ..., ..., MB.....rozszczepic umysł, ja umierający..., Czekam...., psychodela, Noc, impresja, you can't see me, my allegories, przemijanie, Slightly Mad ...., alegoryczne wizje..., ..., zamknij wszystkie drzwi, kiedyś, gdzieś..., Jesteś częścią mnie..., jeszcze czekam...2, '', Mój sen..l., jeszcze czekam...,
 

Latest comments:

Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1