Poetry

sylwianiedowiary
PROFILE About me Poetry (3)


28 july 2012

Ballada o spuście

dedykuję mojej nowej, pięknej
przyjaciółce.



Mieszka nad morzem, lecz wody jak na lekarstwo,
więc rzadko wychodzi z domu. Mąż, z nim ślubne
dziecko, na które nie ma alimentów, nie ma pracy,
nie ma przebacz. Tylko syn chorowity, samotny.
Po życiu tak pięknym i pięknym, wolałaby coś
radosnego.

Trzęsie się jak zwierzątko schowane przed ludźmi
w łazience. Powtarza: to się nie zdarzyło
mnie, lecz komuś, komu jeszcze nie dałam szansy
na szczęście. Po życiu tak pięknym i pięknym,
wolałabym coś radosnego.


number of comments: 9 | rating: 15 |  more 

dintojra,  

Fatalna wersyfikacja, ponadto bardziej proza jak poezja.

report |

issa,  

dla równowagi: chyba raczej przeciwnie: wcale niefatatalna, no chyba że uznać za fatalną jej zgodność z fatum w tekście

report |

Istar,  

a mi się podoba :)

report |

sylwianiedowiary,  

mnie też, najlepszego;)

report |

sylwianiedowiary,  

fatalna;) sorki!

report |

issa,  

przyszłam, kliknąwszy myszką w Twój login w komencie pod moim wierszem. poza spostrzeżeniem wyżej, jeszcze jedno: może warto dedykację przenieść na górę, tuż pod tytuł, z drobną redakcją. tyle tylko wg mnie wystarczy: "mojej nowej, pięknej przyjaciółce". dobrego

report |

issa,  

p.s. pisz, pisz, kobieto

report |

sylwianiedowiary,  

dziękuję za pomoc, dyg, dyg... piszę, piszę, Misiu!

report |

zuzanna809,  

"po życiu tak pięknym i pięknym wolałaby coś radosnego"- utkwiło w pamięci.

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1