7 january 2013

7 january 2013, monday ( ... )

Wszyscy jesteśmy dla siebie mistrzami, największymi - nasi wrogowie, od nich możemy nauczyć się najwięcej. Trudno w to uwierzyć, ale żaden przyjaciel nie powie tyle prawdy o nas co nasz przeciwnik i żaden przyjaciel nie nauczy takiej cierpliwości. Można rzec, że to swoisty przyjaciel, słowo „wróg” przestaje mieć rację bytu.


number of comments: 127 |  more 

alt art,  

w Ci słowach człek urasta..

report |

filo,  

najwyższy czas ;)

report |

Wieśniak M,  

przyjaciele uczą zalet wrogowie wad/ od słońca się nie dowiesz co znaczy śnieg czy grad;))

report |

filo,  

to zależy czy chcemy oddać, czy jednak zwyciężyć bez poczucia winy i wyrzutów sumienia, że robimy to samo;) Od gradu i śniegu mogę dowiedzieć się co znaczy prawdziwie słońce ;)

report |

Wieśniak M,  

Wróg to pojęcie bardzo rozciągliwe i niejednoznaczne moralnie.Czasem sami sobie produkujemy rzesze hasłem kto nie ze mną ten przeciwko mnie:)))

report |

hossa,  

hm, pomyślałam podobnie jak Wieś

report |

doremi,  

słońce uczy nas pogody/ nie zna gradu i śniegu urody :))

report |

filo,  

chyba że jest to słonce na pustyni i marzymy o odrobinie chłodu ;)

report |

doremi,  

zawsze, marzenia jak ptaki fruwają po niebie :)

report |

filo,  

i ptaki można oswoić ;)

report |

doremi,  

podobno :)

report |

deRuda,  

obyśmy zawsze trafiali na prawdomównych wrogów :)

report |

filo,  

chciałoby się ;)

report |

doremi,  

dla mnie przyjaźń to kwint esencja życia :)

report |

doremi,  

wróg, w założeniu, nie pragnie naszego dobra, chce coś zmącić i nie dla celów wyższych, a dla własnej zmanierowanej satysfakcji ::)

report |

filo,  

patrz odpowiedź do duszka :)

report |

Hania,  

"Panie chroń mnie od przyjaciół, bo z wrogami sobie poradzę "

report |

filo,  

bez przyjaciół jednak pusto :)

report |

doremi,  

ja mam na myśli szczerą przyjaźń, którą dane mi było cieszyć się :)

report |

ZGODLIWY,  

Nie ma wrogów, są ludzie którzy chcą ode mnie tego czego ja nie chcę im tego dać i mam ku temu swoje powody... i vice versa :)

report |

filo,  

dobre - podoba mi się, więc trzeba nauczyć się jak tego nie dać bez użycia przemocy i dlaczego ja nie chcę tego dać. Ale czasami są i inne powody.

report |

deRuda,  

o tak Mariusz - dobre :)

report |

Monika Joanna,  

mi też się to podoba - wygląda na to, że straszna ze mnie egoistka, że tak nie chcę nic dawać :)

report |

filo,  

no tak, ego to problem :D

report |

ZGODLIWY,  

Problem jest w pewnej różnicy w postrzeganiu siebie i drugiego człowieka: "On POWINIEN mi to dać" ja "Nie muszę" tego dawać. Gdybyśmy nie uzależniali swojej sympatii od tego jak bardzo ten ktoś spełnia nasze oczekiwania... Monika - znaczy musisz mieć dużo wrogów :)

report |

filo,  

właśnie...

report |

doremi,  

staram się unikać wrogów i uciekam od rozmów, którymi chcą obrazić, nie mam nic przeciwko konstruktywnej krytyce, ta jest potrzebna, niezbędna :)

report |

. .,  

powierzchowne ujęcie pojęć - wróg i przyjaciel; zgodnie z taką czarno - białą wizją świata, któd, kto pokazuje mi błędy jest moim wrogiem i mogę go jedynie, z dużą dozą ironii, nazwać "przyjacielem inczej"; tekst, który pozoruje odkrycie, w istocie świat zamyka, dzieli, oddala od człowieka

report |

filo,  

i tak jest jak piszesz

report |

filo,  

tekst pokazuje stereotypowe postrzeganie świata

report |

. .,  

czyli nie jest pisany w twoim imieniu, przez ciebie?

report |

. .,  

używasz słowa wróg, co ono oznacza wg ciebie? kogoś, kto się nie zgadza ze mną, na mnie,na mój obraz świata? nzwanie go wrogiem - od razu, na dzień dobry przekreśla szansę na dialog

report |

filo,  

nie moge swobodnie pisać, heh, żeby nie było, ze podpuszczam - osobiście nie patrzę na świat - wróg przyjaciel, ale chciałam coś powiedzieć i sięgnęłam po stereotyp tworząc tym samym stereotyp. Dlatego wróg jest w cudzysłowie. Dziękuje za uwagę :)

report |

. .,  

a z kolei próba przypisania wrogowi, temu realnemu, korzystnego oddziaływania na osobę, którą pragnie zniszczyć, to już cynizm

report |

filo,  

czyżby? czyli zarówno Jezus jak i Budda byli cyniczni :)

report |

filo,  

Później napiszę szerzej. teraz nie mogę.

report |

. .,  

któd - literówka - ktoś

report |

Veronica chamaedrys L,  

...słowa piosenki Czerwonego Tulipana same cisną się na usta...Kardynała Richelieu sekret wam dziś zdradzę/ Od przyjaciół Boże strzeż z wrogami sobie poradzę/... pozdrawiam Filo z Uowym Roku...:)

report |

filo,  

Pozdrawiam również Veronico :)

report |

. .,  

ale ja obcuję z twoim tekstem a nie z tym, co chciałs powiedzieć i ten tekst jest stereotypowy, bardzo irytująco, o swoich oczywiście odczuciach tylko piszę, stereotypowy

report |

. .,  

ok, później;) Jeśli już włączać Jezusa i Buddę w te rozważania, to używanie słowa "wróg" z lekka nie pasuje do bajki; )

report |

filo,  

Nie mam przy sobie tekstu, więc Dalajlama – tłumaczy właściwie kwestię wroga, o której mówił Budda. Dalajlama chyba coś wie na temat prawdziwych wrogów i wybrał wskazania Buddy do postawy wobec Chin. Dalajlama XIV - " Krzysztof Skowroński: Przejdźmy do następnej kwestii: „Dla praktykującego miłość i współczucie wróg jest jednym z najważniejszych nauczycieli.” Co znaczy to zdanie i w jaki sposób wróg może być nauczycielem? Dalajlama: W medycynie wykorzystuje się trucizny, które w szczególnych wypadkach mogą leczyć. Mogą wyleczyć chorobę, a tak zwany wróg, który sprawia nam ból, który sprawia problemy, pozwala nam ćwiczyć tolerancję, cierpliwość. Jedynie osoba, która będzie sprawiała nam ból, może dać nam podstawę do ćwiczenia tolerancji i przebaczenia. Przecież tolerancji nie da się ćwiczyć, kiedy mamy do czynienia z naszymi rodzicami, czy najlepszymi przyjaciółmi, ponieważ oni nie sprawiają nam bólu, nie wywołują złości czy nienawiści. Cierpliwość, tolerancja jest związana ze złością, przedmiotem czy osobą, która sprawia nam ból, ale dzięki temu możemy rozwijać w sobie tolerancję i cierpliwość. A zatem wróg to jest osoba, która uczy nas ćwiczyć, wyrabiać w sobie cierpliwość. Jest zatem dobrym nauczycielem, nikt nie może nas nauczyć lepiej niż nasz wróg." I inny cytat: "Dla osoby która wysoko sobie ceni współczucie i miłość, praktyka tolerancji ma znaczenie podstawowe, a dla niej wróg jest niezastąpiony. Tak więc powinniśmy czuć wdzięczność do naszych wrogów, ponieważ to właśnie oni mogą nam najbardziej pomóc w rozwinięciu spokojnego umysłu. Ponadto, często zdarza się, zarówno w życiu osobistym jak i publicznym, że wraz ze zmianą okoliczności, wrogowie stają się przyjaciółmi. Tak więc złość i nienawiść są zawsze szkodliwe i jeśli nie będziemy ćwiczyć naszych umysłów i pracować nad zmniejszeniem ich siły, będą one nadal nas niepokoiły i zakłócały nasze próby osiągnięcia spokoju umysłu. Złość i nienawiść są naszymi prawdziwymi wrogami. To właśnie one są siłami, z którymi najbardziej potrzebujemy się zmierzyć i je pokonać, nie zaś chwilowi wrogowie pojawiający się sporadycznie w naszym życiu." Jezus mówił: "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią". (Łk 23, 34) Ta pierwsza z mów Jezusa jest modlitwą do Boga Ojca o wybaczenie jego oprawcom. W Mt 5, 44 Jezus zachęca uczniów, by kochali swoich wrogów i modlili się za prześladowców. Modlitwa Jezusa na krzyżu jest niejako potwierdzeniem tej nauki. „Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują”. Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące! Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie - to wszystko też czegoś uczy, w każdym razie powinno. No koniec tej ewangelizacji czy czegoś tam ;)

report |

gabrysia cabaj,  

niesamowity komentarz!

report |

filo,  

właściwie - cytaty ;)

report |

..,  

gdy jezus objawia się w sercu, cały świat staje się przyjacielem :)

report |

..,  

"wróg" to tylko krzywa bania, która tworzy się w głowie...

report |

Jerzy Woliński,  

wszystko to prawda, by móc z czasem "wroga" wyprzedzać czy nie dawać sobie szkodzić:)

report |

filo,  

ze strategicznego punktu widzenia nawet konieczne - grasz w szachy? ;)

report |

Jerzy Woliński,  

mam szachy zrobione przez tatę stolarza, odkąd go nie ma , brak mi partnera niestety:)

report |

filo,  

co nie zmienia faktu, że szachista się w Tobie odezwał :)

report |

Ania Ostrowska,  

ciekawy temat, wrócę wieczorem :)

report |

filo,  

wróć :)

report |

issa,  

też wrócę

report |

gabrysia cabaj,  

podpięłam się zamiast komentarza, filo - ładnego dnia:)*

report |

gabrysia cabaj,  

w jakimś tekście zwracałam się do wroga: mój wrogu serdeczny - muszę go poszukać, przypomnieć sobie - oj, natychasz mnie, Giocondo;)*

report |

filo,  

dziękuję za życzenia i jeszcze bardziej za podpięcie :) Powodzenia Rybko :)

report |

filo,  

Rybko - cieszę się z tego natychania i późniejszego czytania Ciebie :)) Poszukaj :)

report |

gabrysia cabaj,  

Lepiej mieć jednego wroga czy jakoś tak - wrogu mój serdeczny gdziekolwiek byś nie był święć się imię twoje albowiem tylko ty mnie nie zaskoczysz gdyż znam czarną stronę twoją i w razie ataku wykorzystam arsenał środków pierwszego wrażenia gromadzony od chwili narodzin motywujesz ty mnie do rozwoju nie dajesz uschnąć spędzając sen z moich łagodnych powiek nareszcie gotujesz krew w moich żyłach tężeją mięśnie broń się sama repetuje nóż otwiera w kieszeni zmieniasz mnie w panterę wykonuję skok przyczajony aż się śmieją hieny i sępy zlatują na ucztę a więc żyj i miej się kwitnąco bo i ja żyję przy tobie w tobie i z tobą całą moją słodką nienawiścią zaklinam nigdy się nie zmieniaj och moja ty druga połowo pamiętaj gdy zdradzisz mnie lub opuścisz ty taki owaki niech cię szlag język stanie kołkiem zęby spróchnieją i gały wylecą z orbit bo tyś moim chlebem powszednim i światełkiem w tunelu i nadzieją na przyszłość :)

report |

filo,  

no żywo Kargul z Pawlakiem :D w samą dziesiątkę trafiasz :)

report |

gabrysia cabaj,  

:)))))*******

report |

An - Anna Awsiukiewicz,  

I tu daje do myślenia...ciekawe.

report |

filo,  

to chyba dobrze :)

report |

. .,  

Filo, powtórzę - uogólniasz niemożebnie. Dalajlama, Chrystus, cytaty i już. A to przec nie tak, chyba. Jeśli modlę się za wroga - to w tej intencji miedzy innymi, by przestał byc moim wrogiem albo - w przekonaniu, że wrogiem w istocie nie jest. Modlę się, aby ciemnośc między nami zniknęła albo przynajmniej nabrała takich własciwości, które pozwolą nam jednak się spotkać.

report |

. .,  

Myslę również, że trochu mieszasz nauki Ojców i naukami Gombrowicza, a to dwie różne optyki i różne problemy. Bo jeśli pójść za Gombrowiczem i powiedzieć - ok, jestem jaka jestem oczami innego, na tyle, na ile pozwalam mu mnie formować, jest już trochę bliżej do twojego myślenia, chociaż nie do końca. Może trop Nałkowskiej - jesteś tym, co o tobie mówią, zwłaszcza gdy nie możesz już zaprzeczyć,wyjasnic, rozjaśnić albo zaciemnić. Jednak i tu nie chodzi o wroga, o obcego - tak, o ewentualnego rywala - tak, ale czy o wroga?

report |

. .,  

Wróg to ktoś, komu przeszkadzam. Ten, kto jest na mnie wściekły i wykrzykuje mi w oczy "rózne takie" nie musi byc wrogiem. Naprawdę nie znasz sytuacji, kiedynajbardziej gorzkie słowa padają z ust osób bliskich? I diałają jak gorzkie krople, początkowo - nieprzyjemnie bardzo, później - ustępują dolegliwości. Wróg nie powie ci prawdy o tobie, bo nie pragnie, byś coś zmieniła, naprawiła, by tobie i twojemu otoczeniu było lepiej.

report |

. .,  

Cytowane przez ciebie wypowiedzi zmierzają raczej ku eliminowania pojęcia wroga albo ku dynamizacja świata, w którym nic nie jest do końca, także złe, wrogie. To, co proponujesz, wbrew pozorom, zatrzaskuje świat na głucho, nieco w sekcirskim stylu.

report |

. .,  

sorry za literówki

report |

jeśli tylko,  

o tak, cierpliwości potrafią nauczyć (i nie mam na myśli cierpliwości by się odegrać)

report |

filo,  

odegranie nie wchodzi nawet w grę, życie się odegra

report |

issa,  

Do myślenia o wrogu ożywił mnie tekst, który został podpięty jako reakcja na Twój Dziennik, filo. Natomiast zawartość tekstu wyjściowego i komentarzy - byłaby dla mnie jednak prędzej źródłem do myślenia o manowcach ze zbytnich skrótów lub o wyborze słów bezgranicznie uzależniającym odbiór od woli czytelnika, zdającym myśl na niego po prostu. M.in. można tu o stereotypizacji, która rozdrażniła oślą. I o tym, jak formułować opis, którego celem ma być refleksja etyczna, by rzeczywiste intencje /które są ważne dla autora/ nie przepadły lub nie zależały, jak niemowlę od piersi, tak naprawdę wyłącznie od czytelnika i/lub od wiedzy o autorze? By mogły egzystować odrębnie również bez przypisów, nienarażone aż tak na całkowitą niezgodność z tym, co wyobrażał sobie dla nich piszący.

report |

issa,  

Ożesz, Wie Śniak, triksterze Ty słodki;d Kiedy pisałam koment, był jeden tekst jako podpinka ;d W komencie chodziło o dziennik GLC.

report |

issa,  

*tricksterze. ufff [snickłam wrrrreszcie chyba]

report |

Wieśniak M,  

"A gdy u drzwi twych stanie wróg/ daj mu siekierę, piłę strug/ rzuć mu to wszystko wprost pod nogi/ i niechaj sam sobie trumnę zrobi";))

report |

byłem...,  

Kiedyś byłem swoim największym wrogiem,czyli czyniłem wszystko by było mi źle.Wyszedłem z tego dopiero wtedy kiedy dobrze pojąłem swego wroga.Tekst mi pasuje....

report |

byłem...,  

...a wróg został przyjacielem.

report |

. .,  

a więc to nie wroga zrozumiałeś, tylko przyjaciela:)

report |

deRuda,  

mój ulubiony autor Orson Scott Card napisał w jednej ze swoich książek: żeby pokonać wroga, trzeba bardzo dobrze i dokładnie go poznać, zrozumieć, jeżeli go na prawdę zrozumiesz to go pokochasz, a jeśli pokochasz, już nie chcesz z nim walczyć :) cytat nie jest moze dosłowny, ale mam nadzieję, ze dobrze oddałam sens :)

report |

byłem...,  

ale gdybym nie znalazł pierwej wroga,nie potrafiłbym siebie zrozumieć...:) Nie,no najpierw zrozumiałem wroga,co mi robi źle...

report |

. .,  

wroga czy zagubionego przyjaciela, któremu należało pomóc trochu?

report |

. .,  

albo w rzekomym wrogu - sensownie gadającego osobnika, niby upierdliwego, ale jednak niegłupiego?

report |

issa,  

Skróty bywają jednak zwodnicze. Dlatego zostawię tu jednak jeszcze coś bliżej samego dziennika i Waszej rozmowy. żeby to kochanie nieco utrudnić. Odsłonę z wątpliwości w "Lektorze" Bernharda Schlinka: "Chciałem zrozumieć zbrodnię Hanny, potępiając ją równocześnie. Na to była ona jednak zbyt potworna. Kiedy próbowałem ją zrozumieć, miałem uczucie, że nie potępiam jej w takim stopniu, w jakim należałoby to właściwie zrobić. Kiedy potępiałem ją tak jak należy, nie było już miejsca na zrozumienie. Chciałem także zrozumieć Hannę; niezrozumienie jej oznaczało ponowną zdradę wobec niej. Nie mogłem sobie z tym poradzić. Chciałem stawić czoło i jednemu, i drugiemu: zrozumieniu i potępieniu. Jednak obie te rzeczy na raz były niemożliwe". [tłum. M. Podlasek-Ziegler]

report |

deRuda,  

świetny film i cytat znakomity, trudny moment dla człowieka poradzić sobie i z rozumieniem i z potępianiem jednocześnie...

report |

deRuda,  

dodatkowo Hanna nie była mu wrogiem, więc tym trudniej

report |

issa,  

W pewnym sensie to ma związek z tym http://truml.com/profiles/87788/diary/132660

report |

issa,  

Link prowadzi do jednego z wpisów dziennikowych jeśli tylko. i w nim między in. cytuje się: "autor ma męczyć się tak długo / żeby czytelnik już nie musiał". Tam wprawdzie powiązano cytat z wierszami, ale można go i tutaj odnotować. Bo rzecz, ogólniej, dotyczyłaby strategii w wyborze zadań dla tekstu. Czym on ma być? Czy, 1) bodaj w części, komunikatem o kierunkach świata autora, czy 2) obiektem, którego intencji nie trzeba ani trochę definiować, ponieważ znaczenia są o tyle ważne, o ile stanowią tester stanowisk czytelnika i stworzą przegląd wiadomości/aktualności ze świata. Wydaje się, że w tym drugim wypadku na miejscu tekstu mógłby działać w gruncie rzeczy dowolny obiekt w dowolnym miejscu.

report |

Joha,  

I ze mną tak było, ale na szczęście dojrzałam :)

report |

byłem...,  

ja to już chyba "przejrzałem"..:)

report |

Joha,  

Jarku, rzeczywiście, to odpowiedniejsze słowo. Piszę o sobie i odrzucam cudzysłów :)

report |

Ania Ostrowska,  

przepraszam filo, napisałam długi komentarz, który mi "zjadło", wściekłam się, nie mam już dziś siły żeby go odtwarzać

report |

Drwal,  

To znaczy ..że nie masz wrogów, czasami ci co kochają, ich udają .

report |

filo,  

Myślałam, że naturalnym jest odbiór słów „wróg” i „przyjaciel” jako umowne formy nazewnictwa, jako będące w „tu” i „teraz”. Bo naturalnym jest, że zdarza się, iż ten kto był naszym przyjacielem, może stać się naszym wrogiem i odwrotne, ten kto był wrogiem, może stać się przyjacielem. Cóż więc znaczy wróg i przyjaciel? To tak samo jak z dobrem i złem, to co dziś uważamy za złe, może okazać się dla nas błogosławieństwem w przyszłości. To takie proste. Myślałam, że graficzne zaznaczenie słowa „wróg” czy to poprzez kursywę, która chyba jest widoczna w tekście, czy też przez cudzysłów wskaże na tę umowność interpretacyjną. Okazało się, że nie. Myślałam, że wskazując na dwóch głównych przywódców duchowych dwóch głównych religii, którzy mówią to samo o postawie, pokaże, że bez względu na kulturę,szerokość geograficzną, religię i postawę wobec świata w tym wypadku należy zachować się podobnie dla własnego dobra, jakkolwiek pojmowanego. Okazało się, że zostałam posądzona o New Age. Mogłabym wskazać filozofów i przywódców politycznych, którzy mówili to samo, z myślą jednak o strategii walki wobec wroga. Dotknęłabym jednak innej formy walki. Wskazując na przywódców duchowych, mówiłam między innymi to, o czym napisał Jestem, że najczęściej to my sami jesteśmy dla siebie wrogami. Ale to nie ma znaczenia co autor miał na myśli, bo okazuje się, że zbyt trudne, że zbyt skomplikowanie napisane. I tu pojawia się pytanie: po co i dla kogo piszę?. Myślałam, że wiem. Po przeczytaniu komentarzy już nie wiem. Jest tylko zniechęcenie. I nie wiem czy to zniechęcenie to mój wróg czy przyjaciel, jeszcze nie wiem. Wiem tylko, że nie mam w sobie potrzeby pisania. Miłego. I tak Drwalu - jedynych wrogów, których mam - noszę w sobie.

report |

issa,  

filo, przepraszam, i mimo wszystko spróbuję Cię wołać do mniej emocjonalnych przestrzeni, ponieważ wierzę, że to ma sens. (Co nie znaczy, że chcę Cię zobowiązywać, czy tym bardziej zmuszać, do rozmowy). Stanę sobie tutaj jedynie na chwilę. Jak lustro na drodze. Bo chyba się zdziwiłam i paszcza mi się rozdziawiła, tak że żuchwa łupnęła o panele. "Ale to nie ma znaczenia co autor miał na myśli, bo okazuje się, że zbyt trudne, że zbyt skomplikowanie" napisane". Może prędzej okazuje się, że nie wiadomo, czy napisane, kiedy działa jak pestka wydrylowana z buddyjskiego kontekstu, zachowuje jeszcze złożoność z rodzimego świata, czy staje się bezbronnym ogólnikiem z pozornymi głębiami nieokreśloności, z którym każdy może robić, co mu się tam żywnie podoba. I jako ogólnik doprowadza właśnie do skrajnych pomyłek w interpretacji sensu lub do konstelacji rezonansów, w których sensy czytelnika mogą w spokoju pominąć dociekania, "czego chciał autor". Pozdrawiam najniedźwiedziej ;)

report |

filo,  

Co Wy z tym przepraszaniem? Nie ma za co przepraszać, skoro to we mnie problem. I jeśli już wydrylowana pestka, to nie z buddyjskiego kontekstu, mogłabym przytoczyć masę cytatów z różnych części geograficznych, myśli religijnych, filozoficznych, strategicznych z wojskowego punktu widzenia. Interpretacje zawsze będą różne przy rzuceniu kilku słów.Ale to mój problem w braku umiejętności posługiwania się językiem. Stąd zniechęcenie.

report |

filo,  

I oczywiście - również pozdrawiam :)

report |

issa,  

"I jeśli już wydrylowana pestka, to nie z buddyjskiego kontekstu, mogłabym przytoczyć masę cytatów z różnych części geograficznych, myśli religijnych, filozoficznych, strategicznych z wojskowego punktu widzenia". Aha, to sorry, myślałam, że odwołujesz się do konkretnego systemu duchowego. Wobec tego ten fragment Twoich dzienników może obrazować los Pestki ze Wszystkiego Naraz. O ile taka może w ogóle realnie, nie w życzeniu, istnieć. P.s. Przepraszałam, bo pomimo deklaracji "to mój problem", poczułam się tak, jakbym przyczyniła się do Twojego zniechęcenia. Ponieważ nie odczytałam zgodnie z oczekiwaniami "zbyt trudnego, zbyt skomplikowannie" napisanego" :)

report |

filo,  

No i zaśmiałam się niemal w głos wprost do szyby i przechodnia za oknem. Miej Ty Wiedźwiedziu litość :D Wszystkiego Naraz - z jakiegoś tam szumu i chaosu ogólnoświatowego, gdzie ktoś coś kiedyś tam brzdąknie podobnie w odniesieniu do. ;) Ok, idę pogadać ze swoim zniechęceniem, może powie mi coś mądrego, a może nie... Albo będzie milczało godnie. Kto go tam wie. A nawet jeśli przyczyniłaś się w jakiejś niewielkiej części do mojego zniechęcenia, to być może Isso, być może to dobrze, kto tam wie. Ja nie wiem. taka mądra to ja nie jestem :)

report |

filo,  

Okazało się, ze to była szybka rozmowa. Przypomniałam sobie, że zawsze dostawałam z matematyki obnizone oceny. A wszystko przez lenistwo - nie chciało mi się pisać wywodu, obliczenia robiłam w myślach i zapisywałam tylko wynik. To pokutuje do dzisiaj. Tak, jestem leniem.

report |

issa,  

ufff, wreszcie się śmiejesz. i zapomnij ;d żadnej litości. odziedziczyłam po tatusiu skazę: "nie mam sumienia, mam podroby". Ty piękna kobieta jesteś, i bez mieszania w to litości ;p Dasz radę, nożesz. okej, dość gadania [snickłam :)]

report |

filo,  

znaczy co? żadnego prowadzenia za rączkę, kiziania za uchem, słodkich słówek - nic? Ożesz ty Wiedźwiedziu :D Podroby - podoba_mnie_się to :D

report |

issa,  

ani, ani odrobiny miziania za uchem, ale i tarmoszenia ucha też nie ;d za to można porozglądać się po tekście. tak w odcinkach.

report |

Magdala,  

"wróg" jest wtedy, gdy nie ma wyboru. przyszły czasy, że wybór zawsze istnieje. :))) przytulam Cię, Filon. buziaki! Ty masz kłopot i... miłość (pewnie, tak sądzę ;D) trochę inaczej :))))) nie Ty jedna :* :*

report |

Magdala,  

ale dyskusję wzbudziłaś mistrzowsko :*** czuj duch! bo wróg się czai, Słonko :****

report |

filo,  

:)) nie miałam netu przez chwilę. Miłość mam pod dachem, pod bokiem, pod, obok itp. Normalnie :) Tak wybory są, takie czy inne, ale są. Buziak Madziu :)

report |

Magdala,  

chodziło mi o to, że miłość fatalnie pojęta chodzi obok nas w takiej formie, bo w innej nie potrafi. Miłość normalna, jak ją nazywasz to nasza siła, nasze oparcie, nasze bogactwo. :* zabijano w imię miłości., katowano też w imię miłości. wróg? eetaam jakiś smętny schiz :* :*

report |

Magdala,  

nękanie, wrogość to często zemsta za brak. a miłość normalna to miłość wzajemna, spełniona, bo "gwarantuje" bezpieczeństwo i pewność i moc. :) :*

report |

filo,  

co prawda to prawda :) :*

report |

Magdala,  

widzę, że Cię wkurzyłam. nie to było moim zamiarem :* powinnam przeczytać komentarze, ale mi się nie chce, liznęłam jedynie ciut ciut :))) idę na mejla. to nie miejsce na rozmowę. zapraszam, Filonku :*

report |

RENATA,  

a co jeśli przyjaciel jest wrogiem?????????

report |

Eva T.,  

Wiec sami go sobie wybralismy :))

report |

Eva T.,  

Przylazlam tu za Renata...i widze, ze musze miec wiecej czasu, aby zerknac na wypowiedzi. Spontanicznie do Twojego zapisu, powiem, ze czesto stwarzamy sobie sami tego wroga, takie male paranoje :) Wroce...jak nie zapomne :) Serdecznosci Filo :)

report |

filo,  

tysz prawda

report |

issa,  

Np. by zacząć od największego, zdaje się, nieporozumienia między intencjami a odczytem. Skąd mogło się wziąć "sekciarstwo" jako zarzut /m.in., rzecz jasna/. I, na wszelki wypadek, jeszcze raz: teraz patrzę tylko na gołytekst, sonduję jego możliwości komunikacyjne bez przypisów, bez znajomości autora itepe, itede.

report |

issa,  

I wydaje się, że być może z prostej przyczyny: w nim występują tylko wrogowie i przyjaciele. I można by powiedzieć: i co z tego? Są przecież tylko wyciągiem z rzeczywistości, w dobrej wierze powierzonym domyślności czytelnika. Trudność polegałaby jednak na tym, że tekst może zacząć funkcjonować jak guzik w pralce: tak esencjonalnie sformułowany, obrany z wszelkich pozostałych aspektów rzeczywistości, traci zdolność do obrony przed przypuszczeniem, że świat w ogóle składa się tylko z wrogów i przyjaciół.

report |

issa,  

/cdn, tylko że w jakimś innym sprzyjającym czasie/

report |

RENATA,  

przyjaciel to ktoś kto zrozumie przytuli doradzi podpowie są tacy co zwą się przyjaciółmi a za plecami obgadują wysmiewają zawiszczą

report |

filo,  

i tacy są

report |

issa,  

Powiedzmy, że w pierwszą z pułapek-przycisków się nie złapię. I też, załóżmy, że nie zareaguję /podobnie automatycznie/ na inną możliwość naturalnego olania rzeczywistych znaczeń tekstu: "o!, a! wróg, przyjaciel! znam! hasła, o których też sam mam coś do powiedzenia!" i nie zacznę o sobie samej, tylko nadal pozostanę przy tekście. Okaże się wtedy, że zaraz pojawi się następna zagwozdka logiczna: oto słowo "wróg" "traci rację bytu". Dlaczego zatem "przyjaciel" ją nadal ma?

report |

filo,  

a kto powiedział, że ma? Skoro odnosi się to do wroga to implicite i do przyjaciela. Ciągle myślę nad tym "sekciarstwem", bo teraz ja nie rozumiem :)

report |

issa,  

"a kto powiedział, że ma? Skoro odnosi się to do wroga to implicite i do przyjaciela". Co /w samym tekście, przypominam dźwiedziogrzecznie:) / pozwala mi na wnioskowanie o "implicite i do przyjaciela?

report |

issa,  

sekciarstwo: patrz: ośla figa, 8 stycznia 2013 o godzinie 22:04: "To, co proponujesz, wbrew pozorom, zatrzaskuje świat na głucho, nieco w sekciarskim stylu".

report |

issa,  

poza tym, co znaczy dokładniej "implicite do przyjaciela" wobec samego tekstu? że też, podobnie jak "wróg", przestaje mieć rację bytu? coś innego?

report |

filo,  

że skoro piszę wróg i przyjaciel i ze wróg moze stać się przyjacielem to między wierszami - i przyjaciel może być wrogiem, bo tak jest w świcie ułożone że działa coś w obie strony, jeśli biegun południowy znajdzie się na północy to północny zapewne na południowym, ale nie zawsze co widać obserwując przebiegunowania słońca.

report |

filo,  

a czy nazwanie kogoś wrogiem z zamiarem zniszczenia, to nie sekciarski styl?

report |

filo,  

to znaczy, ze jeśli napiszę zniszcz wroga, kochaj przyjaciela, to nie jest to sekciarski styl, tylko ogólnie rozumiana prawda, a jeśli napiszę kochaj wroga i kochaj przyjaciela to jest to sekciarski styl bo stawiam umowne nazewnictwo postaw (raczej swoich wobec innych) na dwóch biegunach?

report |

issa,  

"zniszcz wroga, kochaj przyjaciela, to nie jest to sekciarski styl". myślę, że oślej nie o to chodziło:) jednak wolałabym ten wątek zostawić i w dalszym ciągu koncentrować się na tekście :)

report |

issa,  

"że skoro piszę wróg i przyjaciel i ze wróg moze stać się przyjacielem to między wierszami - i przyjaciel może być wrogiem". okej, płynność pojęć wynikająca z trwałości przemiany. czemu zatem 'przyjaciel' jest bez cudzysłowu i kursywy?

report |

Ania Ostrowska,  

Dzisiaj się zmądrzyłam, żeby pisać nie w okienku, tylko oddzielnie, i proszę dzisiaj mi nie zjadło. Kiedy przeczytałam Twój wpis w dzienniku po raz pierwszy wczoraj rano, z miejsca skojarzył mi się z własnym wpisem dawno dawno temu – o cnotach niemodnych: posłuszeństwie, skromności, pokorze. A skojarzył mi się dlatego, że rozmawiając wówczas z wieloma autorami komentarzy, uświadomiłam sobie jak ryzykowne jest posłużenie się w tego typu refleksjach skrótem, uogólnieniem czy generalizowaniem. Piekielnie zdradzieckie. W tamtym wypadku w pewnym momencie miałam wrażenie że moje własne słowa do mnie się wykrzywiają pokazując język. Tutaj, jak mi się wydaje, powstała podobna sytuacja wskutek użycia słów wielorako nacechowanych. Przyjaźń – toż to prawdziwy wór bez dna. Druga moja myśl poszła po torze: dlaczego oponentem dla „wroga” ma być „przyjaciel”? Bardziej naturalny wydawałby mi się „sojusznik” albo „sprzymierzeniec” - a to już rodzi zupełnie inne skojarzenia. Z drugiego końca, naturalnym dla mnie przeciwieństwem „przyjaciela” jest „nieprzyjaciel” – i znów znaczeniowo może być mu daleko do „wroga” – z konsekwencjami dla postawionej w Twoim zapisie tezy. Trzecie, to przypomnienie wywołane niedawnym końcem roku, uświadomienie, że osiągnięty rozwój (w różnych aspektach) zawdzięczam wpadkom i porażkom, a nie sukcesom - w myśl „co cię nie zabije, to wzmocni” – które jakby zaczęło mi się trochę wpasowywać w domyślne intencje Twojego skrótowca. Nieporządne to wszystko, wiem :( PS. A poprzednio przeprosiłam dlatego, że obiecałam że wrócę, i byłam a ten choler.nik wywalił w diabły prawie godzinę pisania. Pozdrawiam :):)

report |

filo,  

Wszystkim czytającym i komentującym dziękuję za wyrażenie swoich zdań, opinii i krytyki. Wszystkich bardzo ciepło i serdecznie pozdrawiam. Wybaczcie, że zbiorczo, ale jestem bardzo zajęta. Miłego Trumle :)

report |




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1