8 january 2014

8 january 2014, wednesday ( Lis i Skorpion. Następne pokolenie. )

Spotkali się pewnego słonecznego dnia podczas pożaru Lasu. Spotkali się nad brzegiem rzeki, którą przepłynęły już wszystkie inne uciekające przed pożogą Zwierzaki. Chudy i ogólnie mało reprezentacyjnie wyglądający Lis, oraz wielki, groźny w swej chitynowej zbroi, wyprzedzany złą sławą Czarny Skorpion.
- Lisie, Lisie – zasyczał Czarny – proszę cię jak Zwierz Zwierza, weź mnie na grzbiet i przeprawmy się wspólnie. Bądź pewny mej dozgonnej wdzięczności.
- Jasne –odszczeknął chytry Lis – Się odwdzięczysz. Kąsając mnie po przyjacielsku. Może nawet czule.
- Ależ skąd, będziemy żyli długo i szczęśliwie, jeśli tylko na drugim brzegu rozstaniemy się bez zbędnych sentymentów i ociągania.
- Rozstaniemy, mówisz. Bez sentymentów. Niech będzie – Lis wprawnym ruchem pyska wrzucił sobie na grzbiet Skorpiona, odgryzając mu przy okazji  ogon z jadowym kolcem.
- Auć! Ty szujo, co ja teraz pocznę!
- Nie marudź! – Lis mocno pracował łapami, bo nurt był silny. – dasz radę, a z tym ogonem  to był po prostu wypadek.
 
  Gdy już wpółżywi dotarli na drugi brzeg, Skorpion zsunął się z lisiego karku i oskarżycielsko popatrzył na swojego wybawcę– Po mnie można się wszystkiego spodziewać, ale ty? Jak mogłeś!?
- Mogłeś, nie mogłeś – Lis rozgniótł łapą arachnida – Przez te całą Akopalipsę zgłodłem, kurde.




Terms of use | Privacy policy | Contact

Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.


contact with us






wybierz wersję Polską

choose the English version

Report this item

You have to be logged in to use this feature. please register

Ta strona używa plików cookie w celu usprawnienia i ułatwienia dostępu do serwisu oraz prowadzenia danych statystycznych. Dalsze korzystanie z tej witryny oznacza akceptację tego stanu rzeczy.    Polityka Prywatności   
ROZUMIEM
1