1 february 2011
Maestro
Na niebie obłoki mkną, a my tacy mali,
Dzika polana różnorodnością się chwali,
Myśl ma podąża ścieżkami kwiecistej woni,
Po zielonej krainie wiatr beztrosko goni,
Maluje się tęcza, kolorem niebo stroi,
Kwitnąca polana w chłodnej rosie odziana,
Odbiciem w słońcu, jakby złotem usłana,
Ku niebu wysoko król obłoków się wzbija,
Jak wiatr w nieskończonej podróży świt mija,
Gdy patrzę na świat, ten rytm me serce przeszywa,
Z sekunda nowych moc wrażeń przybywa,
Motyl tańcuje i w locie smakuje życia,
Szepczący strumień nuci pieśni z ukrycia,
Wypłynął w podróż po niebiańskich ogrodach,
Malarz, co chwile zatrzymuje w obrazach,
Poczciwie chyląc głowę przed Boskim stworzeniem,
Zakończył podróż ostatnim pędzla skinieniem,
Wiele widział, wiele wie, a patrzeć się boi.
Matii Strzałka(Ashi)
25 april 2024
2504wiesiek
25 april 2024
QuartzSatish Verma
24 april 2024
The End StartsSatish Verma
23 april 2024
Three poemsAdam Pietras (Barry Kant)
22 april 2024
Echoes TravelSatish Verma
21 april 2024
od wewnątrzsam53
21 april 2024
2104wiesiek
21 april 2024
Picking RelicsSatish Verma
20 april 2024
To Dying MuseSatish Verma
19 april 2024
The VoyagerSatish Verma