10 december 2011
****
Światło,
którego barwę chciałeś odgadnąć,
skupia się w tobie.
Wiatr,
który chciałeś wchłonąć,
odtrąca cię,
zawsze o krok
jeden w tył.
Z jakiego źródła wyrwano rzekę,
która idzie przez ciebie,
z drżeniem,
lśniąc?
A zmrok zapada nagle
i nagle nastaje świt.
Oglądasz swoje dłonie i pytasz:
Co teraz jest naszym polem?
Przedwcześnie dojrzały, rozsiany,
zatrzymany w pędzie,
obserwujesz cień drzew,
który pada
sam.
Zapatrzeni w słońce,
zapatrzeni w niebo,
zaliczeni wszyscy do sezonów,
zaliczeni bez wyjątku do pór roku,
stłoczeni
u wrót próżni,
w ramach ciał,
w cieniu ściętych dni.
Płonąc,
płonąc, płonąc,
z każdym oddechem bardziej
utlenieni.
Na koniec
za chrzcicieli planet starczamy,
za skalę wieku gwiazd.
28 march 2024
2703wiesiek
28 march 2024
It Is Getting DarkSatish Verma
27 march 2024
NarcyzJaga
27 march 2024
2703wiesiek
27 march 2024
To były piękne dniabsynt
27 march 2024
Drobiazgi.Eva T.
27 march 2024
Wearing The Crown Of ThornsSatish Verma
26 march 2024
Margo5absynt
26 march 2024
2603wiesiek
26 march 2024
Good ByeSatish Verma