Nesca, 10 may 2015
Cała jestem pokryta tęsknotą jak skórą.
A na niej tatuaże z różnych miejsc w twojej głowie.
Wstydliwe.
Ale pokazuję im, kiedy pytają.
Wypełniona wilgotnym pożądaniem przeciekam, gdy nikt nie patrzy.
Od dawna wiadomo, że wódka wypala smak równie dobrze jak łzy.
W szufladzie z bielizną sterta wciąż zaklejonych kopert.
Wiem, że wrócisz.
Jeszcze tylko rok, miesiąc, samochód, odkurzacz i robot kuchenny.
Mdli mnie od dotrzymanych nieobietnic i tych spojrzeń,
co wcale o ciebie nie pytają.
W kolejnym liście będę znów twarda i niezależna.
Uwierzysz i nie będziesz wnikał.
Jesteśmy tacy nowocześni.
Nesca, 30 september 2015
Pisałam: "jak umrę
pochowajcie mnie w pudełku po butach."
Może niewłaściwe lub niefortunne,
ale tak właśnie czułam. Tego chciałam.
Nie nadaję się do rozmów
o sensie życia. Natomiast jestem
pewna, że nie ma go w śmierci. Wcale.
Nesca, 17 june 2015
Wracam do domu. Ładnie pachną mi
włosy, przytulam się do kota.
Mam ochotę wyłączyć telefon
i co by się nie działo nie kontynować
ostatniej rozmowy. Bardzo.
"Nie zapominaj, że jakiś czas temu
mi się oświadczyłaś. Pamiętam to."
Nie ja, tylko jakaś chuda dziewczyna
w wysokich butach. Jej szukaj.
Nesca, 15 september 2015
Proszę do mnie nie mówić "pani".
Głupio się czuję, bedąc tyle dekad młodsza.
Nie ukrywam, że w głowie
żdążyłam się już zestarzeć.
Kilka razy chciałam umrzeć.
Raz przeżyć mimo wszystko.
Udało się kosztem wielu rzeczy.
Niektóre wróciły, na inne nawet nie czekam.
Nie lubię o tym opowiadać.
Udawane zrozumienie jest gorsze
od bezsensownej litości.
Po imieniu będzie lepiej. Nalegam.
Nesca, 26 july 2016
Oddałam mu majtki,
bo znowu nie miałeś czasu.
Bawił się nimi i mną całą drogę.
Jak tylko udało nam się nie rozbić
i dokończyć,
wróciłam z majtkami w torebce.
Mówiłam, że nie chcę być sama.
Nesca, 2 may 2016
Nie lubisz, kiedy jestem smutna, więc
kolejne kłamstwa wypowiem radośnie.
Może wtedy zaboli mniej.
Nienawidzę siebie i zasad.
Szczególnie wyznaczonych sobie.
Tak bardzo chcę krzyczeć
"zakochałam się w Tobie". zamiast
"w porządku, mamy własne, osobne życie".
Zwariuję! Choć podobno
w okłamywaniu się jestem najlepsza.
Nesca, 3 may 2015
Zmieniam zdanie jak typowa baba.
Niczego nie możesz być pewien
i szczerze mówiąc nie powinieneś.
Leci jakiś film na jedynce, podobno dobry.
Gapię się tępo w ekran. Nie oglądam.
Myślę o tym, że mieliśmy razem.
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
25 april 2024
2504wiesiek
25 april 2024
QuartzSatish Verma
24 april 2024
The End StartsSatish Verma
23 april 2024
Three poemsAdam Pietras (Barry Kant)
22 april 2024
Echoes TravelSatish Verma
21 april 2024
od wewnątrzsam53
21 april 2024
2104wiesiek
21 april 2024
Picking RelicsSatish Verma
20 april 2024
To Dying MuseSatish Verma
19 april 2024
The VoyagerSatish Verma