laura, 6 december 2012
skoczył ktoś
by chmur dotknąć
w kilka sekund
zobaczył życie całe
na szarym chodniku
pękł czerwony balon
nastała cisza
otwarte pozostało okno
laura, 24 november 2012
szukał powietrza
znalazł waniliowy
aromat pragnień
nieugaszonych
a na talerzach
serca niewiernych
obok jagody
śniegiem pokryte
słodkie wiśnie
z robakami
kosz malin
pleśnią otulony
marynarz
u brzegu chwil
w mieście aniołów
zerwał jabłko
zakazane
odsłonił prawdę
zgubił świat
laura, 3 december 2012
wieczna uciekinierka
szukała tylko
zapodzianych snów
spotkała życie
choć ratowała się
zwątpieniem
wpadła w jego sidła
nie chciała już śnić
laura, 13 december 2011
kolejny raz przez ciebie płaczę
ale ty pewnie o tym nie wiesz
czy jeszcze coś dla ciebie znaczę?
kolejny raz pragnę znaleźć się w niebie
ale ty pewnie o tym nie wiesz
czy jesteś tak zapatrzony w siebie?
kolejny raz zapominasz o moich uczuciach
ale ty pewnie o tym nie wiesz
że też mam serce obok lewego płuca
kolejny raz boję się sracić cię
ale ty pewnie o tym nie wiesz
że i ty możesz kiedyś stracić mnie
laura, 8 december 2011
poetka marzycielka
w spontaniczność wtulona
niby życia nauczycielka
a narwana i szalona
czepialska egoistka
spóźnialska ignorantka
nadwrażliwa pesymistka
kłótliwa wariatka
niecierpliwa gaduła
maruda niesprawiedliwa
zimna i nieczuła
wiecznie nieszczęśliwa
zero racjonalizmu
zero powagi
zero optymizmu
zero rozwagi
tak to ja opisana w kilkunastu słowach
przypisywanych mi często w twoich mowach
i mogłabym tak wymieniać do białego rana
przymiotniki w które zostałam przez ciebie ubrana
laura, 19 november 2011
Wiało, szumiało, dął wiatr,
kakofonia dźwięków trwa.
Świat otwarł nowy teatr -
Udręczona Anima.
Wychodzi Śmierć zza rogu,
choć przed nią droga pusta.
Wpadła w sidła nałogu.
Ma smak goryczy w ustach.
Nawet agonia znika,
gdy trzymasz ją w ramionach.
Lecz ciepło jej unika -
konasz. Czuje chłód w dłoniach.
Gdzie niebo wody dotyka -
zabiera ją Fantazja.
Śmierć pozorna przemyka -
w letargu - otoazja.
Samotnie podróżując
po Egzystencji Wzgórzach,
przy boku cię nie mając -
upada w czarnych różach.
laura, 9 november 2011
Wiosną
Zrywałam kwiaty
Na łące chwil.
Ledwie zakwitłam
Majowym porankiem
Zawiało.
Pozostał tylko
Niedokończony bukiet.
laura, 1 august 2012
choć na stole
leży już
pomięta chwila
daj jeszcze
jeden oddech
pozwól poczuć
smak poziomek
laura, 15 april 2012
słońce przypala
gorące jeszcze
ciała splątane
uściskiem samozagłady
wesołe dotąd
twarze zastygają
grymasem przypominając
o codzienności
milkną szepty nocy
topnieją wskazówki zegara
cichnie taniec pszczół
znika ostatnia gwiazda
czy tak kończy się świat?
Terms of use | Privacy policy | Contact
Copyright © 2010 truml.com, by using this service you accept terms of use.
28 march 2024
It Is Getting DarkSatish Verma
27 march 2024
NarcyzJaga
27 march 2024
2703wiesiek
27 march 2024
To były piękne dniabsynt
27 march 2024
Drobiazgi.Eva T.
27 march 2024
Wearing The Crown Of ThornsSatish Verma
26 march 2024
Margo5absynt
26 march 2024
2603wiesiek
26 march 2024
Good ByeSatish Verma
25 march 2024
NaturalnieJaga