Yaro
przed drzwiami jak sen
stałem w progu nie mogłem się doczekać
słów piosenki o siódmej nad ranem
na dachu szron szepcze cicho
zamknąłem świat w cztery ściany
skulony na kanapie czuwam
myślami przy tobie
dotykam niewidzialne spojrzenia
nie pozwól chwili zasnąć
ogień w sercu jak w kominku drwa
skaczą kto wyżej
może to rozstanie może nie kochanie
ze łzami usypiam w ubraniu jak bóbr w żeremi
cicho szepczę do snu
taka moja rozmowa
gdy zbudzę marzenia na dłoni wspomnienia
a ciebie wciąż nie ma
zobaczysz dzień taki sam jak wczoraj
w ustach słowa ciążą jak kamienie
przed drzwiami jak sen wiatr lekko stuka
płyną smutki głębokim strumieniem
nigdy się nie zmienię
jak głaz cichym kamieniem na boku
leżał będę odłogiem
https://truml.com