Yaro
idzie jesień
lecą liście z drzew
wieje wiatr w niewinne widowisko
lecą latka na skroniach babie lato
ciągle mi brak nas
ścieżki w lesie postarzałe
nie odkrywam ameryki
ktoś był pierwszy podziwiał
może tak jak ptak
zastanawiał się nad sensem przemijania
lepszy ktoś zbierał żołędzie do kieszeni
nozdrza pełne zapachu leśnej przygody
zwykły spacer niesie za sobą wspomnienia
gdy nas zabraknie
narodzą się oby lepsi zdrowsi ładniejsi
nadchodzi jesień rozpycha się łokciami robi się ciasno
https://truml.com