senjawa
młodość
wspólne dżdżu krople i wspólne sny
a czasem nogi bose
deszcz całowany na wargach drżał
oczekiwanie niosąc
słony wiatr szeptał i czytał z ust
ciepłem otulał mamiąc
piach złocił skórę i stopom grał
śladów szukając naszych
burza zagrzmiała, zgasiła świat
wspomnienia teraz noszę
nie czeka deszcz, nie gra już wiatr
na progu zwyczajne kalosze
https://truml.com