Poetry

rozmaite ryby w rzekach mego serca
uwikłane dziwnie
w toniach i odmętach
połyskują barwą gdzieś pod taflą wody
a ich życie żywioł trzyma
w silnych rękach

rozmaite ryby a wszystkie milczące
ich rozmowy nieme -
fale powtarzają

wszystkie moje ryby
ryby słodkowodne
wrzucone do morza
wolno umierają...


Więcej: http://moriana.webnode.com/taeiseauton/poemata/