Saranova


niewiele


zostaje mi tylko
długie nocne oczekiwanie
niczym na rozwinięcie płatków
przez kwiaty wiosenne

wczesno poranna rosa
obficie zmoczyla rzęsy
aromat kawy i dym z papierosa
zamiast czułego pocałunku

finałowego dnia inauguracja

twarz polerowana w lusterku
forsowny trening uśmiechów
odprasowane gesty kurtuazji

nikt nie zauważy
nocy spędzonej w gęstwinie
wspomnień o pierwszej miłości
tak romantycznej
że nim dojrzała zwiędła

ślady ukryją mgiełką
barwy jaśminowe
i jeszcze tylko wargi
claudią pomalowane lekko

teraz już pora
czyżby to było wszystko?



https://truml.com


print