JaGa


R I T A


1. Ranek muśnięty Rity spojrzeniem
   poświatą nieba wstaje natchniony,
   znów perspektywa bawi zdziwienie
   i chce dla siebie szczęścia korony.

   Nagości wzajem się pozdrawiają,
   ręce kierunki mylą co chwilę,
   zachłanne ciała sobie ufają
   jak odurzone wiosną motyle.

Refr.: Gdzie byłaś, kiedy los nie sprzyjał?
       W głupocie piekła na dnie trzymał!
       Dlaczego byłaś wtedy czyjaś?
       Bez Ciebie przecież w duszy zima!

2. Gdy dzień przechodzi w nocy nastroje,
   drga ołtarz szczęścia wspólnym płomieniem,
   w zmowie z kominkiem, sami, we dwoje,
   pieścimy naszej bajki złudzenie.

   Nim sen zaprosi za swoje wrota,
   zanim wygasi figle miłosne,
   wymowne znaki daje ochota
   i zmienia jesień w radosną wiosnę.

Refr.: Gdzie byłaś, kiedy los nie sprzyjał?
       W głupocie piekła na dnie trzymał!
       Dlaczego byłaś wtedy czyjaś?
       Bez Ciebie przecież w duszy zima!



https://truml.com


print