Barbara Weise


LĘK


Boję się
rozanielonych dni
bezdźwięcznych nocy
na poduszce obok
 
bezpańskich źrenic
zawieszonych
na żyrandolu
tęsknoty
 
zaciśniętych pięści
z rozkoszy
i bólu
 
niepewności
czekania
nadziei...
 
boję się ciebie
 
miłości.
 



https://truml.com


print