Spółka


ceremoniał codzienności w ogórkowej przed wlaniem śmietany


jak rybkę w piosence – wartą każdego wiersza
taką cię widzę przez różowe okulary

przytul
nieróżową przydymioną
nieradośnie zawstydzoną
chcesz mnie taką z błędem?

 
z daleka widać że to unikat ręczna robota
biorę bo ja z przeceny
co parę chwil tu zaglądam by pomarzyć
jak warzysz zupę
dotknąć twarzy pochylonej nad mirażem
wierszy

oddaję pełen talerz w twoje dłonie
smakuj ogórkową z koprem na zmianę
z przyprawą  z wnętrza ziemi
 
chcesz spróbować?



https://truml.com


print