Wieśniak M


powroty


powracam nad ranem
         uliczki nieznane 
                fortepian chopina
                       i ta mina
                          w lustrze
                     oj żona
               moja
    kochana taka 
nosa mi  chyba utrze
            tu jakieś kraty
                   chyba nie moje
                         choć może i moje właśnie
                               a w domu żona 
                                       moja kochana 
                                            no chlaśnie mnie
                                                            czy śpi
                                                  i nie chlaśnie
                                                hejże
                                         drogo 
                                 do domu
                         daleka taka
                  krajobraz
           pojawia się
    niknie
  a 
     w domu
          żona kochana
                 cz! ka
                       i chyba
                              mimo pory
                                    wczesnej przecież
                                                         ryknie



https://truml.com


print