Katarzyna


monologi (7)


jesteś jak ten chłopiec
co lubi łapać
na język kropelki deszczu
który ukradkiem
jak nikt nie patrzy
układa łakocie w pudełku
– swoje uczucia… emocje…
zamyka oczy i
sięga po nie
by posmakować,
– a może zapamiętać?
[i znów widzę ten grymas
– nie lubię miętusów…]



https://truml.com


print