marcin reuko


nerwica serca


Jestem
tylko na chwilę
przytomność straciłem na stacji kolejowej

czarny deszcz zanika
między torami
czekam na ciebie
zarażony

poruszamy się po liniach
własnych niepokojów
zatrzymując oddech

jestem
tylko twoimi stopami
i niczym
wyżej

nie ma dłoni
dotyk jest monotonnym drganiem
szkła

jesteś
wytartą reguła mojego
miasta
które nie chce spać



https://truml.com


print