Przemko


W czasie burzy


W czasie burzy duszno jest czasami
i leje z nieba miarowy deszcz
błyski zza okna jak błysk flesza
zapala nagle światło się.
Znów pada spływa z nieba
kropel jak ludzi miliony
i leca jak pędzące Warszawiaki.
Po szybie spływają małe rzeczki
łzy płyną z nieba - za grzesznych?
A ja sobie patrzę w niebo
w szare obłoki przemierzające niebo
przerywane jasnymi granicami...
Myślę o świecie, o życiu, o Tobie
o Twej osobie - życia osłodzie.
Tęsknię w czasie burzy
przytuliłbym się w świetle pioruna
i  poczuł się bezpieczny przy Tobie...
Mimo błysków, grzmotów i deszczu
gdybym był z Tobą teraz
byłbym szczęśliwy 



https://truml.com


print