RENATA


MELANCHOLIA


Zatopiony w powietrzu drzemie
jak ziemia w mgielnym pyle
przyciąga ciepłym i bogatym wnętrzem
daje tęsknotę i odchodzi na chwilę

wiatrem ukołysany
błądzisz pijanym spojrzeniem
za szczęściem

aż latarnia przydrożna
też samotna
w oczy ci spojrzała
i deszczem zapłakała



https://truml.com


print