Kate Prozac


pobawmy się w nieczekanie


wszystkie drogi miały dokądś zaprowadzić
nie pytałam ty nie odpowiadałeś
jechaliśmy i czas
zjadł nam cały zapas kół

potem żywiliśmy się tym
co dała pustynia
było zimno lub
pękały usta

od wschodów słońca
pękały nam oczy



https://truml.com


print