Kashmirea
"Zatrać ust soczystość w blasku czerni..."
Biegnij za tym potokiem rwistym
Nieś myśli na fali płynącej
Trać ten oddech nierytmiczny
Oddaj się finezji tej gamy
Barwie białej tą czystość w oczach
Niczym dziecka biel sukni komunijnej
Czerwieni ten żar nieustający
Jak z lawy wulkanu kapiący
Na błękicie zatrzymaj spokój dotyku
Jakbyś na obłoku nieba zasiadał
By pomarańczą dodać kwasu pikanterii
I wycisnąć cierpkość soku lat straconych
Dodaj szczyptę ukojonej zieleni zmysłu
Prawie na trawie zroszonej leżąc
W różu spojrzeniu zaczaruj uśmiechem
Jak lalka dziecięca zachwyca urokiem
Troszkę głębi fioletu w uścisku tak mrocznym
Jakoby wstęgę na wieńcu przepasał
Poplątaj ciało w szarości niewiedzy
By poczuć kołatanie na bezdrożu uczucia
Zatrać ust soczystość w blasku czerni
I zadaj cios zdrady bez krzty zawahania
https://truml.com