Ryszard Kowalski


Walc cis mol


Wciąż widzę karuzelą okna jakąś sień,
widzę babcię przy kuchni, zaokienny dzień.

Maleńki ogródek w ogródku porzeczki
i dziadka w stodole przy siekaniu sieczki.

Widzę kury, świtaniem sfruwają z kurnika
i biegną na pole, smakoszy karmnika.

Widzę klacz. W upale mnie wzrokiem uwodzi,
wie, mnie młodzianowi korba nie zaszkodzi.

Jeszcze dziarskim ruchem ciągnę dwa wiaderka,
potem uzda, siodło i klacz bystrzem zerka.

Kłus, galop przed siebie, aż na zatracenie.
Czy życie pogubić? Pogubić korzenie?

Popasem obłoki, chłód rosy na palcach
i gdzieś od strony sadu cis mol dźwięki walca.



https://truml.com


print