Sztelak Marcin
Kryzys hydrauliczny
”Już kąpiesz się nie dla mnie w pieszczocie pian”.
Kran umarł na amen
na wylot przeżarty rdzą,
pustynia oraz pusta wanna.
Karawana zniknęła za wydmą,
teraz już tylko fatamorgana
i widmowe zamki z piasku.
Jak kania łaknę dżdżu lecz słońce
rozpraża do czerwoności
nawet nocy chłód.
Przyjdzie wyschnąć na wiór,
w gorące ziemi złożyć kości.
A ty:
”Nie dla mnie już przy wannie odkręcasz kran”.
https://truml.com