Paweł Szkołut


Dziecko Wszechświata


                                 Jesteś dzieckiem wszechświata i tak jak drzewa
                                  i kwiaty masz prawo być tutaj.
                                                       Dezyderata

Schowany w cieniu zimowego wieczoru
otoczony nieskończonością kosmosu
idę przez mrok – wciąż szukam Ciebie
rozmawiam i nasłuchuję
 
żeglując przez otchłań nocy i snu
wyglądam Twojej twarzy
gdy rano wstaję czuję dotyk Twej ręki
w moich oczach odbija się piękno i brzydota tego świata
w Twoich – widzę odblask wszystkich gwiazd i planet
 
z każdym dniem coraz bardziej oddalam się
od świata ułudy i niespełnienia
a wchodząc coraz głębiej w przestrzeń Królestwa
– staram się ważyć każdą myśl i słowo
 
codziennie wsłuchuję się w ciszę rodzącą  muzykę
i spoglądam w światło rozpraszające ciemności
pierwotnego chaosu

każdego dnia obmyty rosą poranka
rodzę się na nowo
wypatrując Twojego oblicza –
jestem dzieckiem Wszechświata
 
 
                                                    II 2005



https://truml.com


print