Askar


Przyjaciel


zalane krwią
nie zostało więcej
pod stopami dno
przebite serce

opadają smutno
mylone z deszczem
świat przenika zło
przeszywa dreszczem

skrywają twarz
palce przebiją skronie
prysnął czar
przyszedł smutny koniec

oddane za nic
witają brata
stracone obie
za kata

słowa ostrzą noże
maskując fałsz
zabrał obie dłonie
pozostał żal



https://truml.com


print