rafa grabiec


przyjaciel deszcz


przypadek rodzi owoc
cień toczy kamienie

słucham co ma do powiedzenia starość
patrzę czym kieruje się młodość

budzę się za każdym razem w nowym świecie
ściany jak płaszcz zapięte pod samą szyję
miłość to tylko obietnica dla której nie jesteśmy słońcem

niektórzy ludzie mają w sercu pole
sieją wiatr i zbierają chmury
próbuję być deszczem i zmyć błędy które ciągnę jak kulę



https://truml.com


print