sam53


wrześnie bywają łaskawe


Zdejmę z nieba błękitny płaszcz
i otulę nim nie tylko kwiaty

tyle barw usycha przedwcześnie
tyle kolorów szeleści w parku opadłymi liśćmi

zapominam się w jesieni w dojrzałych kasztanach
w rześkich porankach
chociaż o zachodzie widzę cię w purpurze jarzębin
i w fiolecie drobnych winogron

odnajdę twój długi cień i położę obok
w jednym każdy pocałunek smakuje poezją



https://truml.com


print